شاید واژه اختلال جنسی را زیاد شنیده باشید. این اختلالات به دو دسته کلی انحراف جنسی و کژکاری جنسی تقسیم می‌شوند. انحرافات جنسی یا پارافیلیا (Paraphilia) به رسیدن به تحریک جنسی با محرک‌هایی گفته می‌شود که نابهنجار تلقی می‌شوند. این امیال باعث ایجاد تداخل در زندگی فرد می‌شوند و در روانشناسی به انواع مختلف تقسیم می‌شوند که در ادامه به آنها می‌پردازیم.

پارافیلیا چیست؟ انواع مختلف انحرافات جنسی چیست؟

انحراف جنسی به هرگونه اختلال عاطفی گفته می‌شود که با امیال جنسی نابهنجار، مکرر و شدید در یک دوره حداقل شش ماهه تعریف می‌شود و باعث پریشانی چشمگیر یا تداخل در حوزه‌های مهم عملکرد فرد می‌شود.

 این گونه انحرافات ارتباطی با انواع تمایلات جنسی مانند همجنس‌گرایی ندارد، زیرا آنها دیگر جزئی از فهرست بیماری‌های روانی نیستند.

نرخ نابهنجاری جنسی در جامعه چقدر است؟

به دلایل متعدد، مشخص کردن تعداد افرادی که از انحراف جنسی رنج می‌برند، دشوار است.

بسیاری از افراد به خاطر شرم یا ترس اختلال خود را پنهان می‌کنند و برخی دیگر نیز به خشونت‌های جنسی دست می‌زنند که به دلیل قابلیت پیگرد قانونی آن را دیگران مخفی می‌کنند.

بنابراین، تنها آماری که از مبتلایان به این اختلالات در دست است، شامل کسانی می‌شود که به دلایل متعدد با سیستم قضایی درگیر شده‌اند.

مردان با آمار 3 تا 5 درصد از جمعیت عمومی بیشترین آمار انحراف جنسی را به خود اختصاص داده‌اند، در حالی که این رقم در بین زنان 1 تا 2 درصد است .

البته گفته می‌شود که پایین بودن این رقم در زنان به دلیل تشخیص اشتباه توسط متخصصان است که رفتارهای جنسی زنان را کمتر به انحرافات جنسی ارتباط می‌دهند.

زنان بیشتر دچار انحراف جنسی هستند یا مردان؟

به غیر از مازوخیسم، که زنان 20 برابر مردان به آن مبتلا هستند، دیگر انحرافات جنسی به طور انحصاری در مردان دیده می‌شود.

بسیاری از افرادی که دچار نوعی از اختلال نابهنجاری جنسی هستند، ممکن است به دیگر اشکال آن نیز مبتلا باشند.

برای مثال، یک سوم بچه بازها به یک انحراف دیگر نیز مبتلا هستند.

بیشتر از نیمی از این بیماران دچار 3 تا 4 رفتار غیرطبیعی هستند.

اغلب کسانی که دچار اختلال نابهنجاری جنسی هستند، قبل از 13 سالگی فانتزی های عجیبی دارند

 (مرتضی احمدی‌منش،روانشناس بالینی).

شایع‌ترین انحرافات جنسی:

تماشاگری جنسی یا چشم چرانی (Voyeurism):

به تماشای پنهانی و بدون اجازه فردی گفته می‌شود که برهنه است، لباس مناسبی ندارد یا مشغول فعالیت جنسی است.

قربانی خود خبر از دیده شدن ندارد و معمولا در جایی قرار دارد که انتظار دیده شدن را ندارد، برای مثال، خانه یا حمام.

اگر با فکر کردن به چنین سناریویی به تحریک جنسی می‌رسید، ممکن است دارای این اختلال باشید. اما این اختلال زمانی به مشکل جدی تبدیل می‌شود که بدون انتظار و رضایت یک نفر اقدام به انجام این کار کنید.

بیمار زمان زیادی را به یافتن فرصتی برای دید زدن قربانی اختصاص می‌دهد، در نتیجه فرصت‌های زیادی را برای پیشرفت و کار در زندگی خود از دست می‌دهد.

معمولا بیمار با دیدن قربانی خودارضایی می‌کند یا دچار فانتزی‌های جنسی می‌شود، اما اقدام به تجاوز به قربانی نمی‌کند یا حتی تمایلی به برقراری ارتباط جنسی واقعی با او ندارد و صرفا به تماشاگری راضی است.

بیمار باید حداقل 18 ساله باشد.

معمولا این اختلال با یک بار دیدن اتفاقی یک نفر در حال لخت شدن یا رابطه جنسی اتفاق می‌افتد و با ادامه دادن آن، رفتار تقویت می شود.

نمایش‌گری (Exhibitionism):

به نشان دادن ناگهانی دستگاه تناسلی خود به قربانی، به خصوص غریب‌ها، بدون رضایت شخص گفته می‌شود.

این انحراف جنسی در 2 تا 4 درصد از مردان دیده می‌شود و در زنان بسیار نادر است.

زنان به شکل دیگری این اختلال را از خود بروز می‌دهند، برای مثال پوشیدن لباس های تحریک کننده در جامعه (بسیار دورتر از عرف جامعه مدنظر)، یا انتشار تصاویر برهنه خود در رسانه‌ها و فضاهای مجازی. از آنجا که معمولا کسی از این کار شکایت نمی‌کند و آسیبی به روان قربانی وارد نمی‌شود، پس به ندرت این رفتار زنان تحت عنوان اختلال نابهنجاری جنسی تلقی می‌شود.

بسته به تمایل فرد به نشان دادن آلت تناسلی خود به کودکان، نوجوانان یا بزرگسالان، این اختلال به زیرشاخه‌های دیگری نیز تقسیم می‌شود.

ریسک فاکتورهای ابتلا به این اختلال عبارتند از اختلال شخصیت ضد‌اجتماعی، مصرف الکل، و تمایل به پدوفیلی.

شروع این اختلال در بیشتر موارد در اواخر نوجوانی و اوایل جوانی دیده می‌شود. همانند دیگر انحرافات جنسی، تمایل و رفتار این دسته بیماران نیز با افزایش سن کاهش می‌یابد.

تقریبا می‌توان گفت یک سوم از تماس‌هایی که با مرکز پلیس در ارتباط با خشونت جنسی گرفته می‌شود، مربوط به این اختلال است. 

(مرتضی احمدی‌منش).

مالش دوستی (Frotteurism):

این اختلال شامل لمس یا مالش جنسی فردی است که رضایتی به این کار ندارد.

تمرکز بیمار به مالیدن آلت جنسی خود به لباس یا بدن قربانی است. این رفتار معمولا در جایی رخ می‌دهد که امکان فرار سریع برای مجرم وجود داشته باشد یا به دلیل شرم دختران، در جایی انجام می‌شود که دختر توان ابراز خشم را ندارد.

در بیشتر موارد، مجرم مکان‌هایی مانند بازارها، پیاده روهای شلوغ یا حتی وسایل نقلیه عمومی را انتخاب می‌کند که می‌تواند خود را بین جمعیت مخفی کند.

زنان بیشترین قربانیان این گروه هستند. معمولا این شکل از اختلال نابهنجاری جنسی در 15 تا 25 سالگی اوج خود را طی می‌کند و پس از 25 سالگی از بین می‌رود.

دلیل این رفتار کاملا مشخص نیست، اما می تواند به دلیل ناتوانی در ارضای امیال جنسی از روش‌های درست و ترس از رد شدن توسط زنان باشد.

لمس تصادفی یک نفر و احساس لذت برای مرتبه اول عامل دیگری است که باعث ادامه این رفتار از سوی بیمار و شروع اختلال می شود.

مازوخیسم جنسی (Sexual masochism):

یکی از انواع انحراف جنسی است که شامل تحقیر، ضرب و شتم، بستن یا انجام هرکار دیگری با خویشتن است که مایه رنج می‌شود. سوراخ کردن پوست، استفاده از شوکر، یا حتی سوزاندن پوست از دیگر روش‌های رسیدن به اوج لذت جنسی است.

معمولا بیمار به دنبال کسی است که دچار سادیسم جنسی باشد.

علائم بیماری معمولا در اوایل نوجوانی ظاهر می‌شود، اما در موارد کمی شروع آن از کودکی است.

گاهی می‌توان بیمار را قبل از اقدام به این اعمال بر روی خود، از روی تمایل به مشاهده عکس‌های مستهجنی که شامل تحقیر و کتک زدن می‌شوند شناسایی کرد.

ریشه‌های ابتلا به این اختلال هنوز مشخص نیست، اما سرکوب تمایلات جنسی و القای حس گناه به کودک در ارتباط با تمایلات جنسی می‌تواند در آن نقش داشته باشد.

سادیسم جنسی (Sexual sadism):

برعکس گروه فوق، این دسته از بیماران به دنبال ایجاد رنج جسمی یا عاطفی در شخص دیگر هستند و از آن به لذت جنسی می‌رسند.

تحقیر، بستن دست و پا با طناب یا دستبند، کتک زدن، شلاق زدن، سوزاندن و دیگر روش‌های آزار از جمله مواردی است که باعث لذت بیمار می‌شود.

در شدیدترین شکل آن، بیمار به رفتارهای خلاف قانون مانند تجاوز، شکنجه و حتی قتل رو می آورد که در آن مرگ قربانی باعث لذت جنسی بیمار می‌شود.

زمانی که این انحراف جنسی با اختلال شخصیت ضداجتماعی، همراه با کنترل ضعیف تکانه ها، دو رویی، فقدان همدردی و پشیمانی همراه باشد، بسیار خطرناک و درمان آن دشوار است. در واقع، ترکیب این دو اختلال باعث بالاترین مقاومت در برابر درمان می‌شود.

البته، حتی بدون این ترکیب نیز معمولا بیماران به درمان پاسخ نمی‌دهند، چراکه خود علاقه ای به درمان ندارند و معمولا جلسات را ادامه نمی‌دهند.

ریشه ابتلا به این اختلال جنسی مشخص نیست، اما بیشتر در افرادی دیده می‌شود که در زندگی روزمره خود هیچ کنترل و قدرتی ندارند، دچار ناتوانی جنسی هستند، امیال جنسی سرکوب شده‌ای داشته‌اند و به طور متناوب فانتزی های سادیسمی خود را مرور کرده‌اند.

بیمار ممکن است دچار اختلالات روانی دیگری نیز باشد، اما آنها به ندرت عامل سادیسم جنسی هستند.

این اختلال در 10 درصد از متجاوزان جنسی دیده می شود.

پدوفیلی یا بچه بازی (Pedophilia):

یکی از انحرافات جنسی است که با مشخصه علاقه به انجام فعالیت جنسی با کودکی همراه است که زیر سن بلوغ است (معمولاً 13 سال یا جوان‌تر).

معمولا قربانی‌ها کمتر از 13 سال هستند و هر دو جنسیت در معرض خطر قرار دارند.

نرخ واقعی این اختلال جنسی مشخص نیست، اما تقریبا 5 درصد از جمعیت مردان را تشکیل می‌دهد.

از سوی دیگر، خانواده ها نیز تمایلی به افشای قربانی شدن کودک خود ندارند، اما آمارها در آمریکا نشان می‌دهد که تقریبا 20 درصد از کودکان قربانی این افراد شده‌اند. (روانشناسی چترسبز).

متجاوزان همیشه غریبه نیستند. برعکس، در بیشتر موارد کودکان قربانی اعتماد خود و خانواده به یکی از دوستان خانوادگی یا بستگان نزدیک شده اند.

شدت رفتارهای متجاوز از صرفا دید زدن یک کودک، تا لخت کردن او، دست زدن به اندام های جنسی او یا خود و تجاوز متغیر است.

تحقیقات نشان می‌دهند کودکانی که در کوچه و خیابان تنها رها می‌شوند یا حتی در خانه در اتاقی به همراه یکی از اعضای فامیل تنها می‌مانند، در معرض خطر آزار جنسی قرار دارند.

پس، اگر تصور می‌کنید پارک دقیقا رو به روی پنجره خانه شماست و بنابراین، خطری فرزندتان را تهدید نمی‌کند، سخت در اشتباهید. فرزند شما بیش از کودکانی که با پدر و مادر خود به همان پارک رفته‌اند، در معرض خطر قرار دارد.

متجاوز حداقل 16 ساله است یا حداقل 5 سال بزرگ تر از قربانی است. پس، یک پسر خاله بزرگ‌تر، در سن بلوغ، هم می‌تواند برای فرزند 6 ساله شما خطرناک باشد.

به ندرت، خود متجاوز به دنبال درمان برمی آید و بیشتر موارد درمان، به دستور دادگاه بوده‌اند.

بچه بازی یکی از اختلالات جنسی است که بیشترین همراهی را با دیگر اختلالات روانی دارد، از جمله اختلال اضطراب، افسردگی، اختلال خلقی و سوءمصرف مواد مخدر.

ژن ها، سابقه آزار در کودکی، الگوهای رفتاری و ترشح هورمون‌ها می‌توانند از علل ابتلا به این اختلال باشند.

اعتماد به نفس کم و ترس از برقراری رابطه جنسی با بزرگسالان از دیگر علل تمایل به این انحراف جنسی است.

فتیشیسم یا یادگارخواهی (Fetishism):

به شیفتگی جنسی با اشیاء غیر زنده یا بخش‌های خاص بدن گفته می‌شود. علاقه به پا یا پوشیدن لباس‌های خاص توسط شریک جنسی از رایج‌ترین انواع فتیش است.

نمونه هایی از فتیشیسم های خاص عبارتند از بیهوش دوستی یا سندرم زیبای خفته (برانگیختگی جنسی با مشاهده فردی که بیهوش است) و ادرار خواهی ناشی از لذت جنسی از دیدن یا فکر کردن به ادرار کردن.

بیماران اغلب شی مورد نظر خود را جمع آوری می‌کنند. در مواردی یادگارخواهی به قدری شدید است که فرد برای رسیدن به شی مورد نظر اقدام به سرقت یا تجاوز می‌کند.

فتیش های سینه، لباس زیر، پا، غذا، دستکش، چرم، بارداری، چکمه، لباس شنا، جوراب و نقص عضو رایج هستند.

مبدل پوشی (Transvestism):

بیمار به پوشیدن لباس جنس مخالف برای رسیدن به تحریک جنسی تمایل دارد. هر چند فرد دوست دارد که به شکل جنس مخالف خود لباس بپوشد، اما برخلاف ترنس ها، تمایلی به تغییر جنسیت خود ندارد.

طی دوره‌های میانسالی (50 به بالا) مردانی که در نوجوانی و جوانی به مبدل پوشی علاقه داشته‌اند، ممکن است دچار نفرت از جنسیت خود شوند. در همین راستا اقدام به شروع درمان برای تغییر بدن خود از طریق هورمون درمانی و جراحی می‌کنند.

معمولا زمانی که همسر همراهی می کند، مبدل پوشی تنها به شکل یک روش معمول برای رسیدن به تحریک جنسی به کار می‌رود.

اما زمانی که همسر همراهی نمی‌کند، مرد احساس گناه، افسردگی و اضطراب می‌کند و از این رو، با پنهان کردن لباس های زنانه در مخفیگاه‌های مشخص، سعی می‌کند که تمایلاتش را به صورت راز نگه دارد. این پنهان کاری باز هم چرخه احساس گناه و اضطراب را تشدید می‌کند و به شدت گرفتن جمع آوری لباس‌های زنانه منجر می‌شود.

ریشه‌های ابتلا به این انحراف جنسی مشخص نیست، اما گروهی از محققان بر این باورند که رفتارهای والدین و پوشاندن لباس‌های جنس مخالف به کودک می‌تواند عامل تشدید آن باشد.

دیگر انواع پارافیلیا:

بعضی از پارافیلیاها معیارهای تشخیصی کاملی را برای یک اختلال پارافیلیا ندارند، اما ممکن است دارای انگیزه‌های جنسی کنترل نشده‌ای باشند که باعث ناراحتی بیمار می‌شود.

نمونه‌هایی از این انحرافات عبارتند از:

زئوفیلیا (تمایل به حیوانات):

خصیصه اصلی اختلال حیوان دوستی عبارت است از ترجیح مکرر یا انحصاری برقراری رابطه جنسی با حیوانات برای دستیابی به تحریک جنسی.

این اختلال در مناطق روستایی شایع‌‌تر است و به علت عدم دسترسی به یک رابطه جنسی طبیعی اتفاق می افتد.

کوپروفیلیا (مدفوع دوستی):

فردی که به این انحراف جنسی مبتلا است از مدفوع کردن روی شریک جنسی یا برعکس و خوردن مدفوع (مدفوع خواری) لذت جنسی می‌برد.

معمولا، بیمار در طول رابطه جنسی اقدام به بددهنی، تحقیر شریک جنسی و به کارگیری کلمات زشت به صورت وسواس گونه می‌کند.

روانشناسان معتقدند این انحراف جنسی ریشه در تثبیت در مرحله مقعدی رشد روانی جنسی دارد و طرز رفتار مادر و خانواده نقش مهمی در ابتلا به آن دارد.

نکروفیلی ها (جسد دوستی):

در این شکل از اختلال نابهنجاری جنسی بیمار به برقراری ارتباط با اجساد علاقه دارد.

بیمار کسی را می‌خواهد که مقاومتی از خود نشان ندهد و از سوی او طرد نشود.

علل و ریسک فاکتورهای پارافیلیا ( انحرافات جنسی ) چیست؟

مسائل ژنتیکی در ابتلا به این گونه اختلالات دخیل هستند، از جمله تفاوت در عملکرد مغز در طول تحریک جنسی و نیز ساختار کلی مغز.

تحقیقات نشان می دهند نمره هوش مردانی که دچار تمایلات بچه بازی هستند، کمتر از مردانی است که دارای تمایلات عادی هستند.

همچنین، نتایج تحقیقات نشان می دهند فارغ از توانایی ذهنی و سبک یادگیری، این دسته بیماران نمرات کمتری در مدرسه می‌گرفتند.

نظریه های مختلفی در مورد روند ابتلا به انحراف جنسی ارائه شده است.

برخی از آنها ابتلا به اختلال جنسی را به شکل تظاهر رشد روانی-جنسی حبس شده می بینند که در آن رفتارهای پارافیلیک از روان فرد در برابر اضطراب حفاظت می‌کنند.

دسته دیگری از محققات بر این باورند که انحراف جنسی نتیجه ارتباط دهی چیزی توسط بیمار به لذت و تحریک جنسی است یا در مواردی بیمار تجربه جنسی غیرطبیعی داشته است که در پی آن ارگاسم را تجربه کرده است.

برخی دیگر نیز این اختلالات را شکل دیگری از اختلال وسواس فکری-عملی می‌دانند.

تئوری های دیگر درباره ریسک فاکتورهای اختلال نابهنجاری جنسی نشان می دهد که این اختلالات به روند رشد روانشناختی در کودکی مرتبط هستند، از جمله:

خلق و خو: تمایل به پنهان کردن یا کنترل نکردن احساسات و رفتارها

شکل گیری روابط اولیه: عدم خودآگاهی پایدار، اشکال در مدیریت احساسات و در جستجوی کمک و آسایش دیگران

تکرار تروما: افرادی که قربانی جنسی یا دیگر انواع آزار شده اند، به خصوص در دوران کودکی. این افراد ممکن است در بزرگسالی با قربانی کردن دیگران به همان شکل که با آنان رفتار شده، مشکل خود را جبران کنند.

اختلال در رشد جنسی: الگوهای رشد لذت جنسی در نوجوانی شکل می گیرد. افرادی که در خانواده ای رشد یافته اند که در آن سهل گیری یا سخت گیری بیش از حدی در مورد مسائل جنسی وجود دارد، در معرض خطر بیشتری از نظر ابتلا به پارافیلیا قرار دارند.

ریسک فاکتورهای مربوط به خانواده عبارتند از درگیری زیاد بین والدین یا نظارت کم توسط والدین، عدم دریافت محبت از سوی مادر و عموماً عدم وجود رفتار خوب توسط والدین.

مبتلایان به انحراف جنسی در دوست یابی و حفظ روابط خود دچار مشکل هستند.

علائم و نشانه های اختلال نابهنجاری جنسی چیست؟

مهمترین علامت شناخت یک بیمار مبتلا به انحرف جنسی، شناسایی عاملی است که باعث بروز تحریک جنسی در او می شود. هر چند عامل تحریک جنسی بسته به نوع اختلال در این افراد متفاوت است، اما بیماری مشخصات مشابهی دارد.

فرد تقریبا همیشه با چیزی تحریک می شود که مشخصاتی یکسان یا بسیار شبیه به علاقه جنسی او دارد، برای مثال افرادی جذاب با سنی تقریبا یکسان.

شدت تحریک جنسی در این افراد به قدری شدید است که باعث ناراحتی و عذاب او می‌شود.

ماهیت غیرطبیعی و ممنوعه تمایل جنسی باعث بروز احساس ترس از مجازات و گناه در فرد می‌شود.

دیگر علائم انحراف جنسی عبارتند از مشغولیت ذهنی بیش از حد به محرک جنسی به حدی که با زندگی و پیشرفت فرد تداخل پیدا می‌کند.

بیماران دچار افسردگی و اضطراب هستند که با انجام رفتار پارافیلیک تخفیف می‌یابد، در نتیجه به چرخه‌ای اعتیادوار تبدیل می‌شود.

تشخیص انحرافات جنسی:

معمولا تمام افراد درگیر در حوزه سلامت روان می توانند اختلالات نابهنجاری جنسی را تشخیص دهند از جمله، روانپزشکان، مشاوران، روانشناسان، پرستاران روانپزشکی، و مددکاران اجتماعی.

در عین حال، برای اطمینان از عدم وجود بیماری های پزشکی دخیل در برخی تمایلات لازم است که بیمار توسط پزشک متخصص نیز معاینه شده و برخی آزمایشات پزشکی از وی گرفته شود.

یکی از متخصصان حوزه بهداشت روان، فرد مبتلا را از نظر تمایلات جنسی مورد ارزیابی قرار خواهد داد. با استفاده از پرسشنامه‌های استاندارد، وجود علائم پارافیلیک ارزیابی می‌شود. سابقه ابتلا به دیگر بیماری‌های روانی و علائم آنها در فرد بررسی می‌شود تا عدم وجود دیگر اختلالات روانی در فرد ثابت شود.

برخی از منحرفان جنسی از دیگر اختلالات شخصیت یا اختلال خلقی نیز رنج می برند و حدود 60 درصد از آنان دارای چند نوع انحراف جنسی هستند.

برای آنکه یک نفر به انحراف جنسی مبتلا باشد، باید دچار تجربه های مداوم و شدید از تحریک جنسی توسط موضوغ مورد علاقه خود، اقدام بر اساس تمایلات و فانتزی‌های خود باشد و این علائم در او حداقل به مدت شش ماه دیده شود.

به علاوه، لازم است که تمایلات وی باعث به وجود آمدن ناراحتی و تداخل زیادی با تحصیل، کار و عملکرد اجتماعی‌اش شده باشد.

درمان انحراف جنسی چیست؟

وقتی لیست انحرافات جنسی را بررسی می‌کنیم، متوجه می شویم که بیشترین و وحشتناک‌ترین تاثیر آن بر روی قربانیان کودک دیده می‌شود. هر چند انحرافی مانند نمایشگری جنسی نیز می‌تواند باعث بروز ترس و اضطراب در قربانی شود، اما تقریبا با آسیبی که تجاوز جنسی به کودکان وارد می کند قابل مقایسه نیست.

از این رو، تحقیقات بر روی درمان انحراف جنسی بیشتر بر روی بچه بازی یا پدوفیلی متمرکز شده است. البته، دیگر اختلالات جنسی نیز با روش های مشابه درمان می‌شوند.

درمان بر روی فردی که دچار پارافیلیا یا انحراف جنسی است، به کنترل رفتار با روان درمانی و دارودرمانی تمرکز دارد.

روان درمانی با استفاده از رفتار درمانی شناختی انجام می‌شود. که به بیمار در از بین بردن منطق پشت رفتارهایش و نیز توسعه همدلی در بیمار نسبت به قربانی و آموزش تکنیک‌های کنترل تکانه های رفتاری کمک می کند.

درمان از مدل‌های پیشگیری از عود کمک می گیرد که مشابه درمان افراد معتاد به مواد مخدر است.

این روش به بیمار کمک می کند که موقعیت‌هایی که ریسک انجام رفتارهای جنسی غیرمعقول را دارد، پیش بینی کرده و راهی برای فرار از آن یا دادن پاسخ مناسب به محرک بیابد.

با توجه به ماهیت بیماری‌های ناشی از انحرافات جنسی، استفاده از مشاوره آنلاین روانشناسی نیز می‌تواند راه حل مناسبی برای درمان آن‌ها باشد.

دارودرمانی به بیمار در سرکوب تولید هورمون مردانه تستوسترون برای کاهش شدت و فواصل میل جنسی کمک می‌کند.

اما سرکوب تستوسترون برای کاهش میل جنسی به 3 تا 10 ماه مصرف دارو نیاز دارد.

 مطالعات در مورد تأثیر مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRI) در معالجه پدوفیلی و سایر پارافیلیاها به یافته‌های متفاوتی دست یافته‌اند. با این حال، مصرف  SSRIها ممکن است به کاهش وسواس های جنسی و افزایش توانایی بیمار در کنترل تکانه ها کمک کند.

نمونه‌هایی از داروهای SSRI عبارتند از: fluoxetine  (Prozac)، sertraline  (Zoloft)، paroxetine  (Paxil)، citalopram  (Celexa)، escitalopram  (Lexapro) و vortioxetine (Trintellix).

پیش آگهی پارافیلیا چیست؟

انحراف جنسی یک بیماری کاملا مزمن است که درمان حتی خفیف ترین شکل آن نیز به دو سال درمان مداوم نیاز دارد. در حالی که اکثر مبتلایان به انحراف جنسی، به کسی تجاوز نمی‌کنند و تجاوزگری نیز جز بیماری‌های روانی به حساب نمی‌آید، اما کسانی که به دیگران تجاوز می کنند ممکن است دچار پارافیلیا باشند.

معمولا بیماران بدون درمان، تمایلی به تغییر رفتار خود ندارند. بنابراین، اگر درمان رخ ندهد یا بیمار به دلیل انجام جرم دستگیر نشود، باید صبر کرد تا با گذشت زمان و افزایش سن، به تدریج از دفعات انجام رفتارهایش کاسته شود. هر چند که در مورد برخی اختلالات مانند اختلال چشم چرانی گاهی باید تا پیری صبر کرد!

ترس از بازداشت و خجالت از معدود مواردی هستند که باعث می شوند فرد دست از انجام رفتارهای خود بکشد.

آیا می‌توان از اختلال جنسی پیشگیری کرد؟

هر چند برچسب و ننگ زیادی در ارتباط با تمایلات جنسی منحرفانه وجود دارد و برخی از آنها غیرقانونی هستند، مشخص کردن نرخ موفقیت درمان تنها به موارد تکرار جرائم محدود می شود.

بنابراین، تنها راه برای پیشگیری از رفتارهای پارافیلیک در آینده بر پیشگیری از دسترسی مجرم به قربانیان تمرکز دارد.

پیشگیری از بروز این رفتارها در دیگران شامل کاهش ریسک فاکتورهای آن در زندگی شخصی و محیط اطراف فرد می‌شود.

نتیجه گیری:

همانطور که گفتیم درمان انحراف جنسی بسیار سخت و طلانی مدت و در مواردی حتی بی‌نتیجه است.

بنابراین، آنچه در این میان اهمیت می‌یابد آگاهی خانواده از تربیت جنسی کودکان، شناخت علائم پارافیلیا، و پیشگیری از آشنایی زودهنگام با مسائل جنسی است.

والدین با سکوت کردن، جواب ندادن یا دادن جواب‌های نادرست، محکوم کردن یا تنبیه کردن کودک به خاطر سوال کردن یا برخورد نامناسب و به وجود آوردن احساس شرمندگی در کودک به خاطر کنجکاوی‌ جنسی، ممکن است باعث شوند کودک برای گرفتن جواب به منابع اشتباه رجوع کرده و اطلاعات نادرستی به دست آورد که همین امر ممکن است موجب انحراف جنسی کودک شود.

مشاوره فرزندپروری، مشاوره جنسی و تربیت جنسی کودک می‌تواند به والدین کمک کند که خود و خانواده را تا حد زیادی از این گونه مشکلات به دور نگه دارند. 

 منابع: سایت روانشناسی و رواندرمانی چتر سبز

https://www.medicinenet.com/paraphilia/article.htm#what_is_the_treatment_for_paraphilia

https://www.psychologytoday.com/intl/conditions/voyeuristic-disorder

http://www.minddisorders.com/Flu-Inv/Frotteurism.html

https://www.psychologytoday.com/intl/conditions/sexual-masochism-disorder

خانه مشاوره و روان درمانی چتر سبز

سید مرتضی احمدی‌منش